AdminZespół przewlekłego zmęczenia (Chronic Fatigue Syndrome – CFS) objawia się niewyjaśnionym zmęczeniem trwającym minimum 6 miesięcy. W Polsce nie jest on uznawany za jednostkę chorobową, choć w innych krajach jest w ten sposób klasyfikowany.
Etiologia i patogeneza zespołu przewlekłego zmęczenia na chwilę obecną nie są znane. W związku z tym nie została jeszcze opracowana skuteczna metoda leczenia wspomnianej przypadłości. Jest to dość poważny problem z punktu widzenia medycyny, gdyż CFS skutecznie utrudnia prawidłowe funkcjonowanie pacjentów poprzez współwystępowanie z innymi chorobami i kombinację wielu objawów.
Wiele osób słysząc „zespół przewlekłego zmęczenia” automatycznie stwierdza, że to choroba, na którą cierpią. Jednak nie należy mylić zwykłego przemęczenia z CFS. Podstawową różnicą pomiędzy zwykłym przemęczeniem a zespołem przewlekłego zmęczenia jest nieustępowanie zmęczenia po odpoczynku w przypadku CFS. Podstawowym kryterium definiującym zespół przewlekłego zmęczenia jest zmęczenie trwające przynajmniej 6 miesięcy, w drugiej kolejności zestawia się liczne objawy towarzyszące.
W dużej mierze można zaobserwować sygnały dochodzące z przewodu pokarmowego. Jednym z poważniejszych objawów jest zespół jelita drażliwego. Ponad to często razem ze zmęczeniem współwystępują bóle brzucha, wzdęcia oraz wymioty. Dodatkowo pacjenci mogą również cierpieć na nietolerancje pokarmowe. Jednakże poza sygnałami pochodzącymi z jamy brzusznej pacjenci mają do czynienia z innym typem objawów. Mowa tu m.in. o silnym zmęczeniu powysiłkowym, bezsenności, bólach głowy i przetoki węzłów chłonnych, bólach gardła, zaburzeniach koncentracji lub problemach z pamięcią krótkotrwałą. Zespół przewlekłego zmęczenia może występować z różnym stopniem nasilenia objawów. W skrajnych przypadkach pacjent nie jest w stanie opuścić domu a nawet łóżka.
Szacuje się, że na całym świecie na CFS cierpi od 0,8% do 3,3% osób. Ze względu na brak opracowanej skutecznej metody leczenia jest to również duży problem finansowy dla służby zdrowia. Jednak poważniejszym problemem jest częsty brak odpowiedniej diagnozy ze strony lekarzy. Z tego względu warto znać sposób w jaki objawia się zespół przewlekłego zmęczenia by w razie podejrzeń móc zgłosić się do lekarza i samemu zasugerować swoje podejrzenia.
Bibliografia
Aaron LA, Burke MM & Buchwald D., Arch Intern Med, 2000, p. 160, 221–227.
Johnston SC, Staines DR & Marshall-Gradisnik SM, Clin Epidemiol, 2016, p. 8, 97.