Wpływ otyłości i diety matki na rozwój płodu i dziecka

15 czerwca 2017

Obecnie otyłość można zaobserwować u bardzo dużej ilości osób. Jak powszechnie wiadomo, może ona być przyczyną wielu groźnych i poważnych w skutkach chorób. Znacznie zwiększona masa ciała jest niebezpieczna dla każdego pacjenta niezależnie od wieku czy płci.

Matki z otyłością są o wiele bardziej zagrożone cukrzycą ciężarnych (GDM). Według statystyk u 33% kobiet otyłych zdiagnozowano GDM. Niesie to oczywiście ze sobą poważne zagrożenie jakim jest zbyt duża masa urodzeniowa dziecka (LGA) oraz wielu przypadkach konieczność wykonania cesarskiego cięcia. W celu zobrazowania jak dużym niebezpieczeństwem dla dziecka jest matczyna otyłość kolejny raz przychodzi statystyka. Dziecko matki z GDM i prawidłową masą ciała jest obarczone ryzykiem LGA w przedziale 9-18%, zaś dziecko matki otyłej z GDM plasuje się w przedziale 22-35% ryzyka wystąpienia LGA. Jest to niemal dwukrotnie większe prawdopodobieństwo wystąpienia nadmiernej masy urodzeniowej. GDM może być również przyczyną chorób sercowo-naczyniowych i metabolicznych u matki i dziecka. Hiperglikemią matki i zwiększona zdolność transportu glukozy przez łożysko spowodowane otyłością z GDM mogą być przyczyną hiperinsulinemii płodu i jego wzrostu, które ujawniają się również u dziecka po urodzeniu.

Poza GDM, otyłe matki są znacznie bardziej narażone (sześciokrotnie) na nadciśnienie ciążowe oraz dwukrotnie bardziej narażone na stan przedrzucawkowy. Wynikiem nadciśnienia ciążowego może być zbyt mała masa urodzeniowa dziecka (SGA), która jest równie niebezpieczna. Jednocześnie u otyłych matek istnieje większe prawdopodobieństwo poronienia.

W badaniach przeprowadzonych na szczurach wykazano, że dieta bogata w tłuszcz może osłabiać rozwój łożyska naczyniowego, czego dowodem była zwiększona hipoksja w błędniku. W wyniku tego znacznie wzrasta ryzyko poronienia (śmiertelność szczurów w przypadku matek karmionych dietą o dużej zawartości tłuszczu była trzykrotnie większa), zaś masa urodzonych potomków była mała.

Natomiast narażenie płodu na wysokie stężenia glukozy powoduje zaburzenia funkcji trzustki, w konsekwencji czego dochodzi do przyspieszonego wzrostu komórek β-trzustkowych. Efektem przyspieszonego wzrostu może być przedyspozycja dziecka do otyłosci i chorób metabolicznych w późniejszym życiu ze względu na wczesne zaburzenia komórek β-trzustkowych.

Matczyna otyłość poza wywoływaniem zaburzeń u matki i oddziaływania na rozwój płodu i dziecka wpływa również na powstawanie tkanki tłuszczowej u dziecka. Skutek wywarty na dziecko zależy od diety zawartości składników odżywczych w dziecie matki. W celu określenia efektów zależnych od diety zostały przeprowadzone badania na modelach zwierzęcych. Jedna grupa matek była karmiona dietą o wysokiej zawartości tłuszczu (dieta HF), natomiast druga grupa była odżywiania dietą o wysokiej zawartości tłuszczu i cukru (tzw. dieta „cafeteria”). Okres karmienia był ustalony na okres przed poczęciem i/lub podczas ciąży i/lub podczas laktacji.

Potomstwo otyłych matek jest bardziej podatne na otyłość tzn. na hipertroficzne adipocyty, w dorosłym wieku.

Efektem nadmiernego spożywania pokarmu przez matki w czasie laktacji i/lub okresie po odstawieniu od piersi pogarsza proces adipogenezy.

Szczurzy model otyłości wywołany dietą HF i obecny w momencie zapłodnienia powoduje zwiększenie adipocytów przy prawidłowej wadze urodzeniowej potomka. Potomstwo myszy karmionych dietą cafeteria przed poczęciem i w trakcie całej ciąży również wykazało większe adipocyty.

Czytaj dalej :

Dodaj komentarz